Νομιμότητα υποβολής δεύτερης αιτήσεως για έκδοση διαταγής πληρωμής, στην περίπτωση κατά την οποία, για την ίδια αξίωση, έχει ήδη εκδοθεί διαταγή πληρωμής.

15 Νοεμβρίου, 2017

ΑΠΟΦΑΣΗ : Υπ’αριθμ.: 751/2017 του Αρείου ΠάγουΜε την ανωτέρω δικαστική απόφαση επιλύθηκε, αμετακλήτως, το προπεριγραφόμενο ζήτημα, επί του οποίου υφίστατο διχοστασία των δικαστηρίων της ουσίας. Ειδικότερον, κρίθηκε ότι, η υποβολή αιτήσεως για έκδοση διαταγής πληρωμής δεν εισάγει προς διάγνωση την απαίτηση του αιτούντος την έκδοσή της, αλλά δι’αυτής επιδιώκεται η απόκτηση εκτελεστού τίτλου, όπως είναι η διαταγή πληρωμής. Εξ αυτού του λόγου, μόνη η κατάθεση αιτήσεως για έκδοση διαταγής πληρωμής, αλλά και η έκδοση αυτής (διαταγής πληρωμής), καθώς και η επίδοσή της, δεν συνεπάγονται εκκρεμοδικία. Ως εκ τούτου, δεν εμποδίζεται η υποβολή νέας (δεύτερης) αιτήσεως για την έκδοση νέας (δεύτερης) διαταγής πληρωμής, ούτε και η έκδοση και η επίδοση αυτής. Εκκρεμοδικία, αντιθέτως, δημιουργείται μόνο με την άσκηση ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής, με τη δικαστική κρίση της οποίας δημιουργείται ή μπορεί να δημιουργηθεί ουσιαστικό δεδικασμένο για την ύπαρξη του δικαιώματος υπέρ του οποίου εκδίδεται διαταγή πληρωμής. Παρά, όμως, την έλλειψη του εμποδίου της εκκρεμοδικίας από την υποβολή αιτήσεως για έκδοση διαταγής πληρωμής, η υποβολή της ίδιας αξιώσεως, που στηρίζεται στην ίδια ιστορική και νομική αιτία, με νέα μεταγενέστερη αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής «αποκλείεται με βάση τον κανόνα non bis in idem και ενόψει του κινδύνου διπλής εκτέλεσης, αλλά και της έλλειψης εννόμου συμφέροντος».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1. Ο κανόνας ne bis in idem, ο οποίος, κατά τις αιτιολογικές σκέψεις της ως άνω αποφάσεως, αποκλείει την υποβολή δεύτερης αιτήσεως προς έκδοση διαταγής πληρωμής, αποδιδόμενος από τα λατινικά με τη φράση « όχι δύο φορές στο ίδιο», εκφράζει, δικονομικώς, την οιονεί αρνητική λειτουργία του δεδικασμένου. Η επίκληση του κανόνα αυτού γίνεται με ανακοπή, που ασκείται κατά της δεύτερης διαταγής πληρωμής. Εάν όμως έχει ασκηθεί ανακοπή κατά της πρώτης διαταγής πληρωμής και η ανακοπή αυτή τελεί σε στάδιο εκκρεμοδικίας, εμποδίζεται η συζήτηση επί της δεύτερης ανακοπής.

2. Ο ανωτέρω κανόνας θεσμοθετήθηκε με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του 7ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), κατά την οποία : «1. Κανένας δεν μπορεί να διωχθεί ή να καταδικασθεί ποινικά από τα δικαστήρια του ιδίου Κράτους, για μία παράβαση για την οποία ήδη αθωώθηκε ή καταδικάσθηκε με αμετάκλητη απόφαση σύμφωνα με το νόμο και την ποινική δικονομία του Κράτους αυτού».

3. Κατά το Ελληνικό δικονομικό δίκαιο, τα διοικητικά δικαστήρια υποχρεούνται να συνεκτιμούν αμετάκλητες καταδικαστικές ή αθωωτικές αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων, (χωρίς όμως να δεσμεύονται απ’αυτές), όταν κρίνουν τη νομιμότητα εκτελεστών πράξεων των οργάνων της διοίκησης (αρθρ.5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως ισχύει μετά τον τροποποιητικό ν.4446/2016), ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας επαναλαμβάνει, κατά το άρθρο 69Α του ΠΔ18/1989, όπως ισχύει μετά τον ως άνω τροποποιητικό νόμο, τη διαδικασία κατά την οποίαν εκδόθηκαναποφάσεις του, που κρίθηκαν, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), ότι εκδόθηκαν κατά παραβίαση ουσιαστικών διατάξεων της ΕΣΔΑ, όπως η προπαρατεθείσα.

Για περισσότερες πληροφορίες

Επικοινωνήστε με τη γραμματεία της Διεύθυνσης Νομικών Υπηρεσιών στο τηλ.: 213 017 5600, ή στείλτε mail στο info@sioufaslaw.gr και θα επικοινωνήσουμε άμεσα μαζί σας.

Σιούφας & Συνεργάτες | Γιώργος Σιούφας | Μαρίος Σιούφας

Μοιραστείτε το:

Το Newsletter μας

Τελευταίες Νομικές Ενημερώσεις

Θέλετε να συζητήσουμε περισσότερο για το άρθρο μας;
Συμπληρώστε τα στοιχεία επικοινωνίας σας
και εξειδικευμένος συνεργάτης μας
θα επικοινωνήσει μαζί σας σήμερα
μεταξύ 15:00 - 17:00.