Σύμφωνα με τη γενική διάταξη του άρθρου 118 ΚΠολΔ, όπως τούτο ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 1 παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄87/23.7.2015 με έναρξη ισχύος από 1.1.2016 ), τα δικόγραφα που επιδίδονται από ένα διάδικο σε άλλον ή υποβάλλονται στο δικαστήριο πρέπει, μεταξύ άλλων, να αναφέρουν τον αριθμό του φορολογικού μητρώου του διαδίκου που επιδίδει ή υποβάλλει το δικόγραφο.

Ωστόσο, η νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων παρουσιάζει αντιφάσεις, καθότι έχουν εκδοθεί δύο αντίθετες μεταξύ τους αποφάσεις των δικαστηρίων της ουσίας ως προς τις δικονομικές συνέπειες, που επιφέρει η μη αναγραφή στο δικόγραφο του αριθμού φορολογικού μητρώου του αιτούντος δικαστική προστασία.

Με την απόφαση 4209/2016 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), κρίθηκε ότι η παράλειψη αναγραφής του Α.Φ.Μ. του αιτούντος συνιστά λόγο απαραδέκτου του δικογράφου της αίτησης. Τούτο δε, λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπ’ όψιν από το Δικαστή, γιατί ανάγεται στην προδικασία και δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με το γραπτό σημείωμα, ούτε με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε με την εκτίμηση των αποδείξεων (άρθρο 111 ΚΠολΔ, βλέπε Τζίφρα, Ασφαλιστικά μέτρα, σελ. 24, Α.Π. 915/80 ΝοΒ 29. 296). Μάλιστα, το ανωτέρω δικαστήριο αποφάσισε ότι τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους, καθόσον η ερμηνεία του κανόνα δικαίου που εφαρμόσθηκε ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

Αντίθετα, με την απόφαση 17/2016 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), κρίθηκε ότι η παράλειψη αναγραφής στο δικόγραφο της ανακοπής του Α.Φ.Μ. και της Δ.Ο.Υ του ανακόπτοντος δεν επιφέρει ακυρότητα του δικογράφου, εφόσον στην ως άνω διάταξη, δεν ορίζεται καμία δικονομική συνέπεια σε περίπτωση μη αναγραφής των ανωτέρω στοιχείων, τα οποία δύνανται να συμπληρωθούν εκ των υστέρων, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού ισχυρισμού του αντιδίκου.

Τη λύση φαίνεται ότι έδωσε το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, αφού επικύρωσε τη δεύτερη θέση με την υπ’αριθμ. ΑΠ 1879/2017 (Δ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ) απόφασή του. Σύμφωνα με την ως άνω απόφαση, αρκεί να εκπληρώνεται ο σκοπός της εν λόγω ρύθμισης, ήτοι η ακριβής και επαρκής ταυτοποίηση των διαδίκων. Με άλλα λόγια, ο Άρειος Πάγος απεφάνθη ότι η παράλειψη αναγραφής του Α.Φ.Μ. δεν επιφέρει ακυρότητα του δικογράφου, δεδομένου αφενός ότι τα άρθρα 118 και 119 ΚΠολΔ δεν προβλέπουν τέτοια δικονομική κύρωση, αφετέρου, δε, η εν λόγω έλλειψη μπορεί να συμπληρωθεί εκ των υστέρων.